Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου. Τελειώνοντας το τραγούδι τους τα Λαζαράκια, όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα ή χρήματα). Τον Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες κ.α. Γενικότερα, το Σάββατο του Λαζάρου λαμβάνει χαρούμενο χαρακτήρα, καθώς η έγερση του Λαζάρου προαναγγέλλει την Ανάσταση του Χριστού.
Παρακάτω, σας παραθέτουμε τα κάλαντα του Λαζάρου, έτσι όπως τα τραγουδούσε στην παιδική της ηλικία η συγχωριανή μας κ. Αλεξάνδρα Μασούρη - Κελέγκα.
Τα Κάλαντα του Λαζάρου
Ήρθε ο Λάζαρος,
ήρθαν τα βάγια,
ήρθε των Παθών,
η εβδομάδα.
Πες μας Λάζαρε τι είδες,
εις τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι,
το φαρμάκι των χειλέων
και μη με ρωτάτε πλέον.
Του χρόνου πάλι να 'ρθούμε,
με υγεία να σας βρούμε,
στον οίκο σας χαρούμενοι,
τον Λάζαρο να πούμε.
Σε τούτο το αρχοντόσπιτο,
πέτρα να μην ραΐσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού,
Χρόνια Πολλά να ζήσει.
πηγές:
- Κείμενο: Σαν Σήμερα.gr
- Κάλαντα: από το αρχείο της κας Αλεξάνδρας Μασούρη - Κέλεγκα
